Ο λαξευτός τάφος του Αρχιερέα τοποθετείται χρονικά στην Ελληνιστική εποχή και είναι σύγχρονος των λαξευτών τάφων των Μιθριδατών βασιλέων. Το σύγχρονο όνομα του τάφου Aynali-Magara, που σημαίνει σπηλιά του καθρέπτη, παραπέμπει στην ιδιαιτέρως φροντισμένη και λιασμένη πρόσοψή του. Πρόκειται για τον καλύτερα σωζόμενο τάφο της Αμάσειας και βρίσκεται βορειοανατολικά της πόλης, εκτός των τειχών της και πλησίον του ποταμού Ίρι. Ο προθάλαμος του μνημείου, στον οποίο καταλήγουν κλίμακες, έχει αψιδωτή πρόσοψη και φέρει την είσοδο που οδηγεί στον νεκρικό θάλαμο. Κατά τη διάρκεια της ζωής του το μνημείο υπέστη πολλές φθορές, λόγω των διαφορετικών χρηστικών λειτουργιών που είχε ανά περιόδους. Μετατράπηκε σε εκκλησία και πολύ αργότερα σε στάβλο αιγοπροβάτων μετά την αποχώρηση του ελληνικού πληθυσμού από την περιοχή του Πόντου. Από τη περίοδο που ο τάφος χρησιμοποιούταν ως εκκλησία σώζονται τοιχογραφίες στο εσωτερικό του. Η επιγραφή ΤΕΣ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ (στον αρχιερέα Τες) στην πρόσοψη του τάφου εικάζεται ότι μαρτυρά την ταυτότητα του νεκρού, ενώ η μνημειώδης κατασκευή του τις τιμές και τους τίτλους που πιθανόν θα είχε λάβει το πρόσωπο αυτό εν ζωή.
Ο Τάφος του Αρχιερέα ΤΕΣ
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
Cumont, F., Cumont, E., 1906. Voyage d´exploration archéologique dans le Pont et la Petite Arménie. Studia Pontica ΙΙ. Bruxelles
Anderson, J. G. C., Cumont, F., Grégoire, H. 1910. Studia Pontica, III. Recueil des inscriptions grecques et latines du Pont et de l’Arménie, Brussels.
Jerphanion, G. de, 1928. G. Mélanges d’archéologie anatolienne. Monuments préhelléniques, gréco-romains, byzantins et musulmans de Pont, de Cappadoce et de Galatie. Beyrouth.
Dönmez, Ş. 2010, “Sacral Monuments of the North-Central Anatolia”. Στο Ancient Sacral Monuments in the Black Sea, επιμέλεια E. K. Petropoulos, A. A. Maslennikov, Thessaloniki.
Εξερεύνησε στον Χάρτη
Μπες στον χάρτη και εξερεύνησε την γεωγραφική ιστορία του Πόντου.
