Η Άμαστρις βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της νοτίου ακτής του Ευξείνου Πόντου, στη θέση της πόλης Amasra. Η πόλη ιδρύθηκε από την Άμαστρι, περσίδα πριγκίπισσα, κόρη του Οξυάτρη και σύζυγο του Διονυσίου, η οποία συνένωσε τέσσερις πόλις: την Κύτωρο, την Κρώμνη, το Τίειον και την Σήσαμο και έδωσε το όνομά της.
Βρίσκεται σε στρατηγική θέση εξαιρετικής ομορφιάς. Η εγκατάσταση των πρώτων κατοίκων τοποθετείται σε μια χερσόνησο, που ενώνεται με την ακτή με ένα στενό ισθμό και διαθέτει δύο φυσικά λιμάνια. Ήταν καλά προστατευμένη από τη θάλασσα, ενώ οχυρωνόταν φυσικά από όρη, που ορθώνονται στα νότια και δυσχεραίνουν την επικοινωνία με την ενδοχώρα.
Η Άμαστρις χωρίστηκε σε συνοικίες που βρίσκονταν πιθανότητα κάτω από την ακρόπολη, στα δυτικά του λιμανιού, το οποίο ανακαινίσθηκε και επεκτάθηκε. Για την ίδια η βασίλισσα έκτισε ένα μεγαλοπρεπές ανάκτορο, ενώ κόσμησε την πόλη της με λαμπρούς ναούς και ένα θέατρο. Δίπλα στην ακρόπολη υπήρχε ναός του Δία Στρατηγού και της Ήρας.
Η πριγκίπισσα έζησε εκεί μέχρι τη δολοφονία της, το 286 π.Χ. Αργότερα, ο πρώην σύζυγος της Λυσίμαχος την κατέλαβε χωρίς να καταφέρει να διατηρήσει τον έλεγχο της πόλης, την οποία ανέλαβε ο βασιλιάς της Βιθυνίας Νικομήδης. Τελικά, ο βασιλιάς του Πόντου Αριοβαρζάνης προσάρτησε την Άμαστρι στο Βασίλειο των Μιθριδατών το 266 π.Χ. Οι Μιθριδάτες, λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης, την κατέστησαν διοικητικό κέντρο του Βασιλείου.
Σήμερα σώζονται ελάχιστα από τα μνημεία της, λόγω της συνεχούς κατοίκησής, της έλλειψης αρχαιολογικής έρευνας και της λιθολόγησης των κτισμάτων. Από το λιμάνι διατηρείται τμήμα ενός πύργου καθώς και κυματοθραυστών κάτω από την θάλασσα. Τα λαμπρότερα οικοδομήματα, οι ναοί και το ανάκτορο, έχουν καταστραφεί εξολοκλήρου και μόνον ελάχιστα κατάλοιπα σώζονται στην ακρόπολη. Το μεγαλύτερο τμήμα του τείχους της πόλης, που σώζεται σε καλή κατάσταση, χρονολογείται στην βυζαντινή και ελληνιστική περίοδο.
