Ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ (132 π.Χ. – 63 π.Χ.) ήταν ο τελευταίος και σημαντικότερος βασιλιάς του Πόντου, γνωστός για την αντίστασή του στη ρωμαϊκή επέκταση. Γεννημένος στην Αμάσεια, ανέλαβε την εξουσία το 120 π.Χ. και επιδίωξε τη δημιουργία ενός ισχυρού κράτους στην περιοχή του Πόντου. Κατά τη βασιλεία του, διεξήγαγε τρεις Μιθριδατικούς Πολέμους εναντίον της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, προσπαθώντας να ανακόψει την επιρροή της στην περιοχή. Παρά τις αρχικές επιτυχίες, ηττήθηκε τελικά από τον Πομπήιο το 63 π.Χ. και αυτοκτόνησε για να αποφύγει την αιχμαλωσία.
Ο Μιθριδάτης ήταν γνωστός για την πολυγλωσσία του και την ελληνική παιδεία του, καθώς και για την προσπάθειά του να προστατευθεί από δηλητηριάσεις μέσω του μιθριδατισμού, δηλαδή της σταδιακής ανοσοποίησης σε δηλητήρια.
Η πολιτική του συνέβαλε στη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην περιοχή του Πόντου, ενώ η αντίστασή του στη Ρώμη τον καθιστά μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνιστικής περιόδου.
