Ο Γεώργιος Κανδηλάπτης, γνωστός με το ψευδώνυμο “Κάνις”, γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1881 στην Αργυρούπολη του Πόντου, το νεότερο από τα τέσσερα παιδιά του Θεόδωρου και της Κυπαρισσίας (Παρέσας) Κανδηλάπτη. Μετά την αποφοίτησή του από το Φροντιστήριο Αργυρούπολης το 1899, ξεκίνησε να διδάσκει σε χωριά της Χαλδίας, στο Ερζιγκιάν και στην Αργυρούπολη.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εξορίζεται ως φυγόστρατος στο Ερζερούμ και έπειτα στο Ερζιγκιάν μεταξύ 1920 και 1922. Το καλοκαίρι του 1924 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αλεξανδρούπολη, μεταφέροντας πολύτιμα κειμήλια της ιστορίας του Πόντου, όπως χρυσόβουλα, χειρόγραφα και τα οστά του Αλεξίου Δ΄ Κομνηνού, διασώζοντάς τα από την καταστροφή. Στην Ελλάδα συνέχισε την εκπαιδευτική του δραστηριότητα, διδάσκοντας σε σχολεία του Έβρου έως τη συνταξιοδότησή του το 1951.
Ο Κανδυλάπτης ανέπτυξε έντονη δημοσιογραφική και συγγραφική δράση. Συνεργάστηκε με εφημερίδες όπως ο Φάρος της Ανατολής και ο Αργοναύτης, δημοσιεύοντας περίπου 400 άρθρα και εκδίδοντας 12 βιβλία, που περιλάμβαναν δοκίμια, ιστορικές μελέτες και λογοτεχνικά έργα.
Το 1966 τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα για την προσφορά του στα γράμματα. Απεβίωσε στις 14 Ιανουαρίου 1971 στην Αλεξανδρούπολη, αφήνοντας πίσω του ένα πολύτιμο έργο για την ποντιακή κληρονομιά.
