Ο Φίλων Κτενίδης (1889–1963) ήταν εξέχουσα προσωπικότητα του ποντιακού ελληνισμού, με πολυσχιδή δράση ως θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, γιατρός και εκδότης. Γεννήθηκε στην Τραπεζούντα και μεγάλωσε στην Κρώμνη. Το 1906 αποφοίτησε με άριστα από το Φροντιστήριο Τραπεζούντας και εργάστηκε ως λογιστής, ενώ παράλληλα συνεργαζόταν με την εφημερίδα «Εθνική Δράσις». Το 1910 εξέδωσε το δεκαπενθήμερο περιοδικό «Επιθεώρησις», το οποίο γνώρισε επιτυχία ακόμη και στη Ρωσία.
Διωκόμενος από τους Νεότουρκους, κατέφυγε στην Αθήνα, όπου εγγράφηκε στην Ιατρική Σχολή. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων (1912–1913), υπηρέτησε εθελοντικά στον ελληνικό στρατό. Μετά την αποφοίτησή του, επέστρεψε στον Πόντο, προσφέροντας εθελοντικά ιατρικές υπηρεσίες. Με την είσοδο των ρωσικών στρατευμάτων στην Τραπεζούντα το 1916, μετέβη στον Καύκασο, όπου εργάστηκε ως στρατιωτικός γιατρός.
Το 1922 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου άσκησε την ιατρική και ανέπτυξε πλούσια πολιτιστική δράση. Το 1935 εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το Λαϊκό Κόμμα. Το 1950 ίδρυσε το λαογραφικό περιοδικό «Ποντιακή Εστία», συμβάλλοντας στη διάσωση της ποντιακής παράδοσης. Το 1951 ίδρυσε το σωματείο «Παναγία Σουμελά» και πρωτοστάτησε στην ανιστόρηση της ομώνυμης μονής στην Καστανιά Ημαθίας. Συνέγραψε 17 ποντιακά θεατρικά έργα, με κορυφαίο την «Καμπάνα του Πόντου». Απεβίωσε το 1963, αφήνοντας σημαντική παρακαταθήκη στον ποντιακό ελληνισμό.
