Ο Δημοσθένης Οικονομίδης (1858–1938) ήταν διακεκριμένος Έλληνας φιλόλογος και γλωσσολόγος, με σημαντική συμβολή στη μελέτη της ποντιακής διαλέκτου και παράδοσης. Γεννήθηκε στην Αργυρούπολη του Πόντου και ολοκλήρωσε τις βασικές του σπουδές στο Φροντιστήριο Τραπεζούντας. Με τη στήριξη του Μητροπολίτη Χαλδίας Γερβασίου, συνέχισε τις σπουδές του στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη. Αργότερα, με υποτροφία των ευεργετών Ζαννή και Παύλου Στεφάνοβικ, σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Λειψίας και του Μονάχου, εστιάζοντας στην ελληνική και λατινική γλώσσα, καθώς και στην ιστορία της φιλοσοφίας. Το 1887, υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο “Lautlehre des Pontischen” (Φωνητική της ποντιακής διαλέκτου), η οποία βραβεύτηκε από το Ινστιτούτο Γ. Κουρτίου.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, ο Οικονομίδης επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου δίδαξε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, στο Ιωακείμειο Παρθεναγωγείο και στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο. Το 1914, προσκλήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών να εργαστεί ως συντάκτης του Ιστορικού Λεξικού της Ελληνικής Γλώσσας, θέση που διατήρησε έως το 1926. Από το 1931 έως τον θάνατό του το 1938, διετέλεσε διευθυντής του Μεσαιωνικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών.
Ο Οικονομίδης υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών και συνέγραψε πλήθος έργων σχετικά με την ποντιακή διάλεκτο, ιστορία και παράδοση. Το 1958, η Ακαδημία Αθηνών εξέδωσε τη “Γραμματική της ελληνικής διαλέκτου του Πόντου”, βασισμένη στο έργο του. Στο περιοδικό “Αρχείον Πόντου” δημοσίευσε σημαντικές μελέτες, όπως το “Περί αμφιέσεως” (1929), που αφορά την παραδοσιακή φορεσιά των Ελλήνων του Πόντου.
Η προσφορά του Οικονομίδη στην ποντιακή λογιοσύνη και η συστηματική του έρευνα συνέβαλαν καθοριστικά στη διατήρηση και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς του Πόντου.
