Ο Αλέξιος Β΄ Μέγας Κομνηνός (1283–1330) ήταν Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας, κυβερνώντας από το 1297 έως το 1330, και κατάφερε να εδραιώσει την Αυτοκρατορία του ως ένα από τα σημαντικά ελληνικά κράτη της εποχής του. Ανέλαβε τον θρόνο σε ηλικία μόλις 14 ετών μετά την παραίτηση του πατέρα του, Ιωάννη Β΄, σε μια περίοδο που η αυτοκρατορία βρισκόταν υπό συνεχή πίεση, τόσο από εξωτερικούς εχθρούς, όπως οι Τουρκομάνοι και οι Μογγόλοι, όσο και από εσωτερικές διαμάχες.
Παρά τις δυσκολίες, ο Αλέξιος κατάφερε να διατηρήσει την ανεξαρτησία και τη σταθερότητα της αυτοκρατορίας, αναπτύσσοντας παράλληλα το εμπόριο και την οικονομία της περιοχής. Η Τραπεζούντα, ως στρατηγικό λιμάνι του Ευξείνου Πόντου, εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κόμβο συνδεδεμένο με τον Δρόμο του Μεταξιού, γεγονός που επέτρεψε την ευημερία της Αυτοκρατορίας.
Η βασιλεία του Αλεξίου χαρακτηρίζεται από πολιτιστική άνθηση και την ενίσχυση του ελληνικού πολιτισμού, ενώ η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας παρέμεινε μέχρι το τέλος του 15ου αιώνα ως το τελευταίο ελληνικό κράτος, διατηρώντας την κληρονομιά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε μια ταραγμένη περίοδο για τον ελληνισμό.
