Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, ο Πόντος ήταν μια καίριας σημασίας περιοχή για την αυτοκρατορία, κυρίως λόγω της στρατηγικής του θέσης στον Εύξεινο Πόντο. Η περιοχή φιλοξενούσε σημαντικές πόλεις όπως η Αμισός (Σαμψούντα), η Σινώπη και η Τραπεζούντα, οι οποίες λειτουργούσαν ως εμπορικοί κόμβοι και κέντρα διοίκησης. Ο Πόντος διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στην αμυντική οργάνωση του Βυζαντίου, καθώς συχνά βρισκόταν στην πρώτη γραμμή των πολεμικών συγκρούσεων με τους Πέρσες, τους Άραβες και αργότερα τους Σελτζούκους Τούρκους.

Η περιοχή ήταν γνωστή για τις ισχυρές της οχυρώσεις και τη στρατηγική σημασία των φρουρών που υπερασπίζονταν τα βόρεια σύνορα της αυτοκρατορίας. Επιπλέον, τα μοναστήρια και τα εκκλησιαστικά κέντρα, έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη θρησκευτική και πολιτιστική ζωή της περιοχής. Παρά τις συνεχιζόμενες εξωτερικές απειλές, ο Πόντος διατήρησε έναν σταθερό βυζαντινό χαρακτήρα καθ’ όλη τη διάρκεια των αιώνων.