Ο Νίκος Παπαβραμίδης υπήρξε γνήσιος βάρδος της ποντιακής μούσας, ο πρώτος που έπαιξε και τραγούδησε σε δίσκο γραμμοφώνου, με αποτέλεσμα η ποντιακή μουσική να μπει στα σπίτια των προσφύγων και όχι μόνο.
Γεννήθηκε στην Αργυρούπολη του Πόντου το 1907, ενώ μεγάλωσε στην Τραπεζούντα όπου δούλευε ο Κρωμναίος θετός του πατέρας. Ο Παπαβραμίδης μαζί με τον Μπαϊρακτάρη ήρθαν στην Ελλάδα έφηβοι σε ηλικία 17 ετών κουβαλώντας μαζί τους νωπές της μνήμες της πατρίδας.
Πρώτος σταθμός του στην Ελλάδα, υπήρξε το 1923 η Μακρόνησος και έπειτα ο Πειραιάς και η Δραπετσώνα. Συνεργάστηκε με τους τότε λιγοστούς αλλά αξιόλογους συλλόγους, ενώ υπήρξε τακτικό μέλος του ιστορικού συλλόγου της γειτονιάς του, της Ένωσης Ποντίων Πειραιώς.
Ζώντας στην πρωτεύουσα και με το χάρισμα του μουσικού του ταλέντου έγινε φάρος της παράδοσης και συνετέλεσε στη διάδοση των αξιών του Ποντιακού Ελληνισμού. Όπως και ο Μπαϊρακτάρης έπαιξε για 30 χρόνια στη Ελληνική ραδιοφωνία, ενώ συνεργάστηκε με θεατρικούς παραγωγούς και τον κορυφαίο μουσικολόγο Σίμωνα Καρρά.
Ο κορυφαίος «τραγωδάνος» και υμνωδός Χρύσανθος Θεοδωρίδης, έζησε πολλές στιγμές δίπλα στον Νίκο Παπαβραμίδη, καθώς διέμενε εκείνη την περίοδο στην Δραπετσώνα. Τα γνήσια ακούσματα από τις γλυκιές δοξαριές και η αυθεντικότητα των τραγουδιών του έγιναν οδηγοί του Χρύσανθου σε όλη την ζωή του.
Οι μελωδίες της λύρας του Παπαβδαμίδη, οι οποίες καθοδηγούνταν από τα βιώματά του και ξεπερνούσαν τα όρια των τεχνικών μηχανικών ρυθμών του σήμερα, υπήρξαν η μεγάλη του παρακαταθήκη στη ποντιακή μουσική παράδοση.
